Σύνθεση Δ.Σ. 2019-2022

Πρόεδρος: Γεωργία Φαρίνου-Μαλαματάρη

Αντιπρόεδρος: Λάμπρος Βαρελάς

Γενική Γραμματέας: Μαρία Αποστολίδου

Ταμίας: Πόλυ Χατζημανωλάκη (Πολυξένη Αλμυράντη)

Μέλη: Μαρίνα Αρετάκη, Θοδωρής Τζούμας, Άννα Χρυσογέλου-Κατσή

 

Γεωργία Φαρίνου-Μαλαματάρη (Πρόεδρος)

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1952. Πτυχιούχος του Πανεπιστημίου Αθηνών (Κλασική Φιλολογία 1974, Βυζαντινή και Νεοελληνική Φιλολογία 1976) και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Λονδίνου (Kings College 1983).

Δίδαξε στο Αρσάκειο (1974-86) και στη συνέχεια στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1986-2014). Σήμερα είναι ομότιμη καθηγήτρια ΑΠΘ και Visiting Professor στο Kings College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Τα ενδιαφέροντά της κινούνται γύρω από την πεζογραφία και την κριτική του 19ου και 20ού αι. σε θεωρητικά (κυρίως αφηγηματολογία, θεωρίες αναγνωστικής πρόσληψης, Μπαχτίν, Πολυσυστημική Θεωρία), συγκριτολογικά και μεταφρασεολογικά πλαίσια.

Έχει δημοσιεύσει περί τις 75 εργασίες σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, πρακτικά συνεδρίων και συλλογικούς ή χαριστήριους τόμους. Έχει εκδώσει τα βιβλία Αφηγηματικές τεχνικές στον Παπαδιαμάντη. 1887-1910, Κέδρος 1987, Γιάννης Μπεράτης. Σχεδίασμα βιο-εργογραφίας. Το Πλατύ ποτάμι, Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν 1994, Γρηγόριος Ξενόπουλος. Επιλογή κριτικών κειμένων, Βλάσση 2002, Εισαγωγή στην πεζογραφία του Παπαδιαμάντη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης 2005, Το σχοίνισμα της γραφής. Παπαδιαμαντ(ολογ)ικές μελέτες, Gutenberg 2014. Έχει επιμεληθεί τον τόμο των Πρακτικών Ο Ψυχάρης και η Εποχή του, Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών 2005 και, σε συνεργασία με τον Μιχ. Χρυσανθόπουλο, τη μετάφραση του 7ου τόμου Μοντερνισμός και Νέα Κριτική της σειράς Cambridge History of Literature (Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών 2013).

Κατά το επετειακό έτος 2011 μετέσχε στην οργανωτική επιτροπή συνεδρίων και ημερίδων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (Θεολογική Σχολή ΑΠΘ, Εντευκτήριο, Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Ωνασείου, Εκπαιδ. Ζηρίδη και Ζωγράφειο Κωνσταντινουπόλεως σε συνεργ. με Εκπαιδευτήρια Μαντουλίδη), υπήρξε συντονίστρια πέντε μαθημάτων με θέμα «Ο Παπαδιαμάντης και ο μύθος του 100 χρόνια μετά» στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου, μετέσχε με την ανακοίνωση «Ο Παπαδιαμάντης του Μουλλά» στην ΙΓ´ Επιστημονική Συνάντηση του Τομέα ΜΝΕΣ ΑΠΘ και εξεφώνησε τον «Έπαινο» στην τελετή ανακήρυξης του Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλου σε επίτιμο διδάκτορα της Φιλοσοφικής ΑΠΘ (τώρα στο Σχοίνισμα της γραφής).

Δίδαξε δύο μεταπτυχιακά μαθήματα στο ΑΠΘ (2012-14) για το μεταφραστικό έργο του Παπαδιαμάντη (βλ. ιστοσελίδα: «Αντιβολή Παπαδιαμαντικών Μεταφράσεων», ιδίως στην ενότητα «Παπαδιαμάντης μεταφράζων»), και εξακολουθεί να εργάζεται ερευνητικά στον τομέα αυτόν (Φάρραρ, Ο βίος του Χριστού).

Κατά τις προηγούμενες θητείες της, οργάνωσε (σε συνεργασία με άλλα μέλη) τη νέα ιστοσελίδα της Εταιρείας, μετέσχε στις εκδηλώσεις της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για την όπερα του Γ. Κουμεντάκη, Φόνισσα (βλ. «Η φόνισσα: ένα “ανοιχτό” εν τέλει έργο;», στο πρόγραμμα της παράστασης, 2014) και του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Σκιάθος», του οποίου ανακηρύχτηκε επίτιμο μέλος (2015), συνεργάστηκε με τον Δημήτρη Μαυρόπουλο για τις «Παπαδιαμαντικές Συναντήσεις» στο «Εν Πλω» (2015-19) και συντόνισε έρευνα με θέμα «Τροφή και ποτό στο έργο του Παπαδιαμάντη» (βλ. ιστοσελίδα).

 

Λάμπρος Βαρελάς (Αντιπρόεδρος)

Γεννήθηκε το 1968 στο Βαθύρρευμα Τρικάλων. Σπούδασε Ελληνική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1990), όπου πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές (1993) και ανακηρύχτηκε διδάκτορας της Νεοελληνικής Φιλολογίας (1997). Δίδαξε στην ιδιωτική δευτεροβάθμια εκπαίδευση (1999-2001) και διετέλεσε τακτικός ερευνητής στο Τμήμα Γλώσσας και Λογοτεχνίας του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας (2001-2010). Από το 2010 διδάσκει στο Τμήμα Φιλολογίας του ΑΠΘ αρχικά ως επίκουρος καθηγητής και από το 2016 ως αναπληρωτής. Παράλληλα, από το 2002 είναι μέλος ΣΕΠ στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως τη νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα, τη λογοτεχνία στον τύπο, τη λογοτεχνία στην εκπαίδευση, τη νεοελληνική κριτική, τη βιβλιογραφία και τα περιοδικά λόγου και τέχνης. Έχει ασχοληθεί με μείζονες και ελάσσονες λογοτέχνες (Γ. Μ. Βιζυηνός, Μ. Μητσάκης, Α. Καρκαβίτσας, Κ. Παλαμάς, Αλ. Παπαδιαμάντης, Εμμ. Δ. Ροΐδης, Γ. Σκαρίμπας, Σπ. Ζαμπέλιος, Μαρίνος Παπαδόπουλος Βρετός, Πάνος Ηλιόπουλος κ.ά.).

Για τον βίο και το έργο του Παπαδιαμάντη έχει δημοσιεύσει αρκετές εργασίες σε περιοδικά και έχει ανακοινώσει πορίσματα των ερευνών του σε συνέδρια και ημερίδες:

  • «Ο Ζ…/ Ζήτα και ο Παπαδιαμάντης: Άλλη μια πρόταση για την ταύτιση του ψευδωνύμου», περ. Νέα Εστία, τχ. 1835 (Ιούλιος-Αύγουστος 2010) 63-93 (βλ. ιστοσελίδα).
  • «Για τον "σοφό επικριτή" στον πρόλογο του "Λαμπριάτικου Ψάλτη" του Παπαδιαμάντη», περ. Νέα Εστία, τχ. 1844 (Μάιος 2011) 795-828 (βλ. ιστοσελίδα).
  • «Αναζητώντας την παπαδιαμαντική "Δούλα"», Μικροφιλολογικά 42 (Φθινόπωρο 2017) 14-20.
  • «Για ποιον ερίζουν ο Παπαδιαμάντης και ο Αίολος (1887)», Μικροφιλολογικά 43 (Άνοιξη 2018) 42-46.
  • «Ολίγα ακόμη άγνωστα παπαδιαμαντικά», Μικροφιλολογικά 45 (Άνοιξη 2019) 3-10.

 

Μαρία Αποστολίδου (Γενική Γραμματέας)

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1989. Είναι υποψήφια διδάκτωρ Νέας Ελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Σπούδασε Κλασική Φιλολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (2012). Στο ίδιο Πανεπιστήμιο, πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές με ειδίκευση στη Νεοελληνική Φιλολογία (2015). Η διδακτορική της διατριβή, με θέμα «Το ζήτημα του κακού στην ελληνική πεζογραφία (1880-1922)», χρηματοδοτείται από το Ι.Κ.Υ.

Είναι τακτικό μέλος της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών από το 2015. Έχει μελετήσει την παπαδιαμαντική μετάφραση του μυθιστορήματος του Jules Claretie, La maison vide («Η έρημος οικία», βλ. εδώ, «Παπαδιαμάντης μεταφράζων» - «Αντιβολή παπαδιαμαντικών μεταφράσεων»). Με το μεταφραστικό έργο του Παπαδιαμάντη ασχολήθηκε, μεταξύ άλλων, και στη μεταπτυχιακή διπλωματική της εργασία, με τίτλο Το περιοδικό Το Νέον Πνεύμα (1893-1894) (βλ. εδώ, «Μελέτες» - «Διδακτορικές διατριβές»). Το 2016-2017 συμμετείχε σε ερευνητικό πρόγραμμα της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών και της Ιεράς Μητρόπολης Δημητριάδος, με τίτλο «Τροφή και ποτό στο έργο του Παπαδιαμάντη» (βλ. εδώ, «Τρέχουσα έρευνα»), καθώς και στην Ημερίδα που οργανώθηκε για την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της έρευνας. Στη διατριβή της ασχολείται με εκφάνσεις του κακού, μεταξύ άλλων, και στο παπαδιαμαντικό έργο.

 

Πόλυ Χατζημανωλάκη (Ταμίας)

Γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1958 και μεγάλωσε στη Ρόδο.  Σπούδασε Φυσική στην Αθήνα και έκανε διδακτορικό στη Στατιστική Φυσική στις Βρυξέλλες, κοντά στον Νομπελίστα Ilya Prigogine. Εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο του Texas   στο Austin, και στην Ελλάδα οργάνωσε και διηύθυνε για δέκα χρόνια το τμήμα του International Baccalaureate των Εκπαιδευτηρίων Κωστέα - Γείτονα.  Ήταν μέλος του Γραφείου Εκπαιδευτικής Έρευνας των Εκπ. Γείτονα και ασχολήθηκε για χρόνια με προγράμματα Βιωματικής Μάθησης και Φιλαναγνωσίας.

Κείμενά της έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς σε λογοτεχνικά περιοδικά, έντυπα και ηλεκτρονικά, και γράφει για το βιβλίο στην εφημερίδα Αυγή. Υπήρξε μέλος της επιτροπής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας (2015).

Το 2008 δημιούργησε το blog «Πινακίδες από κερί» και αργότερα το «Στην τρύπα του λαγού» (αναγνωστικές ανταλλαγές για το ασφαλές ίντερνετ) και τις «Flâneries» με φωτογραφίες, οδοιπορικά και τις περιπλανήσεις στην πόλη.

Έχει εκδώσει μια ποιητική συλλογή (Το αλφαβητάρι των πουλιών, Εύμαρος 2014) και δυο μυθιστορήματα: Οι μέλισσες του Κάλβου τριγυρίζουν στα λιβάδια του Λινκολνσάιρ (Ταξιδευτής 2008), Τα αινίγματα του Ν’γκόρο (Ροές 2010).

Δυο θεατρικά της έχουν ανέβει στη σκηνή του Cabaret Voltaire σε σκηνοθεσία  Μαίης Σεβαστοπούλου, ενώ το μονόπρακτο «Ανδρέας Κάλβος, ο καθηγητής» πήρε τιμητικό έπαινο στον διαγωνισμό Αντίποδες του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης το 2012.

Το 2018 κυκλοφόρησε το βιβλίο της Βωβόν ξύλον. Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, κατάθεση ερευνητικής ανάγνωσης (εκδ. Εύμαρος).

Το 2014 το περιοδικό Οροπέδιο φιλοξένησε την ερευνητική της εργασία «Τα πάθη της ταραντέλας στον Παπαδιαμάντη» για το πώς ανιχνεύονται, σε σπαράγματα του παπαδιαμαντικού έργου, επιβιώσεις τελετουργιών που έχουν σχέση με το τσίμπημα της αράχνης και την αιώρηση — ανάλογα με αυτά του ταραντισμού στην Κάτω Ιταλία. Το «Οδοιπορικό [της]  στη Σκιάθο του Παπαδιαμάντη» δημοσιεύτηκε στο ίδιο τεύχος.

Στο τεύχος 63-64 του περ. Εμβόλιμον (Χειμώνας – Άνοιξη 2012), δημοσίευσε το διήγημα «Η Κοντάκ της εξαδέλφης Μαχούλας», που είναι εμπνευσμένο από το παπαδιαμαντικό έργο.

Το 2011 συμμετείχε με το διήγημα, «Δαρμοί και πόνοι στα δάχτυλα του Παπαδιαμάντη», στην ανθολογία Ο Παπαδιαμάντης με τα μάτια νεότερων λογοτεχνών (Μορφωτικό Ίδρυμα Ε.Σ.Η.Ε.Α.).

Διαχειρίζεται τη σελίδα της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών στο Facebook.

 

Μαρίνα Αρετάκη (Μέλος)

Γεννήθηκε στα Χανιά και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Νεοελληνικό Ινστιτούτο της Σορβόννης (Université Paris ΙV-Sorbonne) που επικεντρώθηκαν στο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη. Η μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία της είχε θέμα «L’image de la société de Skiathos dans les nouvelles d’Alexandros Papadiamantis» («Η εικόνα της κοινωνίας της Σκιάθου στα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη»). Στη διδακτορική διατριβή της (2001) μελέτησε τα μυθιστορήματα του συγγραφέα («Aspects de la poétique des romans d’A. Papadiamantis, 1879-1884. Genèse et fin d’un monde romanesque»: «Όψεις της ποιητικής των μυθιστορημάτων των Αλ. Παπαδιαμάντη. Γένεση και τέλος ενός μυθιστορηματικού κόσμου», επόπτης καθηγητής Guy Saunier). Η διατριβή είναι αδημοσίευτη αλλά ένα μικρό τμήμα της, με τίτλο «Η παρέμβαση του αφηγητή στους Εμπόρους των Εθνών ή η ευχή της συνάντησης», έχει δημοσιευτεί στον τόμο Ο μυθιστοριογράφος Παπαδιαμάντης. Συναγωγή κριτικών κειμένων (επιμ. Στ. Ζουμπουλάκης και Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος, Εστία, 2003).

Στα μαθήματά της στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2003-2004 και 2005-2006 (διδάσκουσα με σύμβαση του ΠΔ 407/80), συμπεριέλαβε έργα του Παπαδιαμάντη. Έχει συμμετάσχει με εισήγηση στο Β΄ Διεθνές Συνέδριο για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη το 2001 («Η Αυγούστα στους Εμπόρους των Εθνών: σχέσεις προσώπου και αφήγησης»), καθώς και στο Γ΄ Διεθνές Συνέδριο το 2011 («“Μετάφραση” και “μεταφραστής” μέσα στα λογοτεχνικά κείμενα του Αλ. Παπαδιαμάντη»). Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα για τον συγγραφέα στα Παπαδιαμαντικά Τετράδια («“Φλώρα ή Λάβρα”: ο χρόνος που δεν ξανακερδίζεται», τχ. 6) και σε άλλα περιοδικά ή σε πρακτικά συνεδρίων στα ελληνικά και στα γαλλικά: «Μετά το μυρολόγι: εικασίες και ερμηνείες» (Νέα Ευθύνη, τχ. 5, Μάιος-Ιούνιος 2011), «Ο Πεντζίκης αναγνώστης του Παπαδιαμάντη» (στον τόμο Νεοελληνική λογοτεχνία και κριτική από τον Διαφωτισμό έως σήμερα. Πρακτικά ΙΓ΄ Διεθνούς Επιστημονικής Συνάντησης 3-6 Νοεμβρίου 2011, Μνήμη Παν. Μουλλά), «“Για την περηφάνια” d'Alexandre Papadiamantis ou la noyade quotidienne» (στο Le vigne et le vin dans la langue et la littérature néo-helléniques, XVIIe Colloque international des Néo-hellénistes des Universités francophones, Université de Bourgogne, Paris 2002), «Narrer le repentir: le cas des récits papadiamantiens» (στο Le sentiment religieux dans la littérature néo-grecque, XVIe Colloque International des néo-hellénistes des Universités francophones, Inalco, Paris 2001). Έχει προσκληθεί ακόμα σε αρκετές επετειακές εκδηλώσεις για τον συγγραφέα (π.χ. «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο συγγραφέας και οι ήρωές του», Λέξεις και Σκέψεις, Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, 25 Οκτωβρίου 2011).

Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως τη νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αιώνα, τη σχέση Ιστορίας και λογοτεχνίας, τη θεωρία λογοτεχνίας. Έχει δημοσιεύσει μελέτες για τους Γρ. Ξενόπουλο, Π. Πρεβελάκη, Μ. Χάκκα, Μ. Αναγνωστάκη κ.ά., καθώς και για το σύγχρονο ελληνικό μυθιστόρημα. Εργάζεται ως φιλόλογος στη Μέση Εκπαίδευση. Το ακαδημαϊκό έτος 2018-2019 είναι αποσπασμένη στα ΓΑΚ - Ιστορικό Αρχείο Κρήτης.

 

Θοδωρής Π. Τζούμας (Μέλος)

Γεννήθηκε στη Σκιάθο το 1979. Σπούδασε Γεωπονία στη Θεσσαλονίκη (ΑΤΕΙ Θεσ/νίκης) και, με την αποφοίτησή του, εισάχθηκε στο τμήμα Χημείας με κατατακτήριες εξετάσεις. Μιλάει πολύ καλά αγγλικά και ιταλικά και έχει προχωρημένες γνώσεις στους Η/Υ. Από το 2009 ζει στη Σκιάθο, όπου και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στην οικογενειακή επιχείρηση και αναπτύσσει εθελοντική δράση σε συλλόγους του νησιού, όπως στην Ένωση Μικρασιατών Σκιάθου (Αντιπρόεδρος 2009-2016), το Πολιτιστικό Εργαστήρι (Ιδρυτικό Μέλος και Γραμματέας 2009-2017), το Μουσείο Ναυτικής και Πολιτιστικής Παράδοσης Σκιάθου (Ιδρυτικό Μέλος και Κοσμήτορας 2015-2017), τον Πολιτιστικό Σύλλογο «Η Σκιάθος» (Μέλος του Δ.Σ. 2010-2012, Πρόεδρος 2012-2018). Συμμετείχε ως μέλος οργανωτικών επιτροπών σημαντικών εκδηλώσεων, όπως του Διεθνούς Συνεδρίου για το έτος Αλ. Παπαδιαμάντη (2011) και του προγράμματος Skiathos Host Town των Special Olympics (2011).

Το διάστημα 2010-2015 εργάστηκε για το πρόγραμμα «Αειφόρο Αιγαίο» της Ελληνικής Εταιρείας Περιβάλλοντος και Πολιτισμού. Το πρόγραμμα έχει βραβευτεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και την Europa Nostra με το Grand Prix. Για τις ανάγκες του προγράμματος και ως ένας από τους κύριους συντελεστές του, ταξίδεψε σε περισσότερα από 20 νησιά, με στόχο την ευαισθητοποίηση και ενημέρωση των κατοίκων για την αειφόρο ανάπτυξη και την καταγραφή καλών πρακτικών. Το 2017 βραβεύτηκε από την Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού για την εν γένει εθελοντική του προσφορά, σε εκδήλωση στην Αθήνα, με αφορμή τη συμπλήρωση των 45 χρόνων από την ίδρυση της Εταιρείας, παρουσία της Υπουργού Πολιτισμού.

Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού των Σημαντικών Κοιμητηρίων της Ευρώπης ASCE (http://www.significantcemeteries.org), οργανισμού που ανήκει στο Συμβούλιο της Ευρώπης, και εκπρόσωπός του στην Ελλάδα. Τον Σεπτέμβριο του 2018, στο Ετήσιο Συνέδριο του Οργανισμού στο Innsbruck, διακρίθηκε για την ιδιαίτερα ενεργή του δράση.

Από τη θέση του προέδρου του Πολιτιστικού Συλλόγου «Η Σκιάθος», αναπτύσσει σημαντική δράση και συνεργασίες, με στόχο την προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς και του περιβάλλοντος, και την υποστήριξη των οικονομικά αδύναμων. Έχει ένθερμα υποστηρίξει και προκαλέσει δράσεις και εκδηλώσεις αφιερωμένες στο έργο του Παπαδιαμάντη, όπως, μεταξύ άλλων, το Συνέδριο της Εταιρείας το 2011 (συμμετοχή στην Οργανωτική Επιτροπή), την παγκόσμια πρώτη παρουσίαση αποσπασμάτων της όπερας Η Φόνισσα σε συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, την εκδήλωση «Παπαδιαβαίνοντας» σε συνεργασία με την Εταιρεία Παπαδιαμαντικών Σπουδών και τον Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός», την εκδήλωση «Παπαδιαμάντης – Καζαντζάκης: δυο κορυφαίοι της ελληνικής λογοτεχνίας» σε συνεργασία με τη Διεθνή Εταιρεία Φίλων Καζαντζάκη.

 

Άννα Χρυσογέλου-Κατσή (Μέλος)

Γεννήθηκε στην Απολλωνία Σίφνου. Πτυχιούχος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (του Φιλολογικού τμήματος και του τμήματος Αγγλικών Σπουδών). Συνέχισε σπουδές στον γερμανόφωνο χώρο (στη Βιέννη και αργότερα στην Konstanz της Γερμανίας), παρακολουθώντας ειδικά σεμινάρια, στη δεύτερη περίπτωση ως υπότροφος της D.A.A.D. Ανακηρύχθηκε διδάκτωρ, υποβάλλοντας στον Τομέα Νεοελληνικής Φιλολογίας του ΕΚΠΑ διατριβή με θέμα Η φιλολογική έρις Εμμ. Ροΐδη - Άγγ. Βλάχου (Ο διάλογος των κειμένων).

Δίδαξε επί σειρά ετών μαθήματα Μεσαιωνικής και Νεοελληνικής Φιλολογίας σε πολλά τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ. Αφυπηρέτησε πρόσφατα στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή.

Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως στη νεοελληνική λογοτεχνία του 19ου και του 20ού αι., στη νεοελληνική κριτική και στη βιβλιογραφία.

Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες για πρόσωπα (Ευγ. Ζαλοκώστας, Γ. Δροσίνης, Α. Παπαδιαμάντης, Κ. Παλαμάς, Α. Προβελέγγιος, Γρ. Ξενόπουλος, Ψυχάρης, Δ. Βικέλας, Π. Δέλτα, Ν. Καζαντζάκης, Α. Σαμαράκης, Χρ. Χρηστοβασίλης κ.λπ.) και θέματα (περί Ηθογραφίας, για τον ελληνισμό της Ρουμανίας, για την πρόσληψη του H. Heine) της νεοελληνικής λογοτεχνίας του 19ου και 20ού αι.

Έχει μεταφράσει από τα γερμανικά δύο μελέτες του W. Preisendanz, οι οποίες εκδόθηκαν στη σειρά «Θεωρία και Μέθοδος» των Εκδόσεων Καρδαμίτσα, στον τόμ. W. Preisendanz, Ρομαντισμός, Ρεαλισμός, Μοντερνισμός.

Έχει συμμετάσχει στην επιλογή και επιμέλεια των κειμένων της εξάτομης Θεματικής Ανθολογίας Διηγήματος, από τις Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, και έχει προλογίσει δύο από τους τόμους της σειράς.

Έχει επιμεληθεί την (επαν)έκδοση των Κριτικών Κειμένων του Άγγ. Βλάχου σε δύο τόμους (Α΄ Φιλολογικά και άλλα, Β΄ Τα θεατρικά) από το Ίδρυμα Κώστα και Ελένης Ουράνη.

Εκπονεί τη Βιβλιογραφία των νεοελληνικών μεταφράσεων του Γερμανού συγγραφέα H. Heine.

Είναι από τα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Παπαδιαμαντικών Σπουδών και διετέλεσε και παλαιότερα μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της. Με το έργο του Παπαδιαμάντη έχει ασχοληθεί στις ακόλουθες εργασίες:

  • «Η ωδή του Προβελέγγιου στον Παπαδιαμάντη», Νέα Εστία, τχ. 1764 (Φεβρουάριος 2004) 264-268.
  • «Γ. Δροσίνης - Α. Παπαδιαμάντης: οπτασίες και όνειρα», Ευεργεσίη. Τόμος χαριστήριος στον Παναγιώτη Ι. Κοντό, ΕΚΠΑ, Αθήνα 2006, τόμ. A΄, σ. 495-504.
  • «Για την ποιητική του ηθογραφικού διηγήματος. Σκέψεις και προβληματισμοί», Το διήγημα στην ελληνική και στις ξένες λογοτεχνίες. Θεωρία – γραφή - πρόσληψη, Ε. Πολίτου-Μαρμαρινού – Σ. Ντενίση (επιμέλεια – εισαγωγή), Εκδόσεις Gutenberg, Αθήνα 2009, σ. 88-108.
  • «Μαγευτικά τοπία στη θέση μιας μίζερης πραγματικότητας (Μορφές του ειδυλλιακού στον Παπαδιαμάντη)», Πρακτικά Β΄ Διεθνούς Συνεδρίου για τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, (Αθήνα 1-5 Νοεμβρίου 2011), Εκδόσεις Δόμος, Αθήνα 2012, σ. 627-637.
  • «Η εικόνα της Γερμανίας στο έργο του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη», Θέματα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας 20ού αιώνα, Πρακτικά Συνεδρίου προς τιμή της Έρης Σταυροπούλου (14-16 Δεκεμβρίου 2017). (υπό δημοσίευση)
  • «Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης. Η πρόσληψη του έργου του από σύγχρονους συγγραφείς. Η περίπτωση του Νίκου Αντωνάτου». (υπό δημοσίευση)